วันนี้ (4 ต.ค.) นายวีกิจ มานะโรจน์ นายอำเภอบางละมุง เรือโทยุทธนา โมกขาว ผู้อานวยการท่าเรือแหลมฉบัง ร่วมเป็นประธานในพิธีมอบเงินค่าชดเชยเยียวยาให้กลุ่มประมงเรือเล็ก และกลุ่มผู้เพาะเลี้ยงหอยแมลงภู่ ที่ได้รับผลกระทบจากโครงการก่อสร้างท่าเรือแหลมฉบัง ขั้นที่ 3 ปีงบประมาณ 2567 โดยมี นายวีรยุทธ สว่างแจ้ง รองผู้อำนวยการท่าเรือแหลมฉบัง นางสิริมา กีรตยาคม นักบริหาร 14 ประจำผู้อำนวยการการท่าเรือแห่งประเทศไทย คณะทำงานพิจารณาข้อมูลผู้ที่ไดรับผลกระทบจากโครงการพัฒนาท่าเรือแหลมฉบังขั้นที่ 3 ผู้นำชุมชน และผู้ที่ได้รับผลกระทบ ร่วมพิธีมอบเงิน ณ ห้องแตรทอง 1 ศูนย์สวัสดิการท่าเรือแหลมฉบัง
เรือโทยุทธนา กล่าวว่า การท่าเรือแห่งประเทศไทย มีนโยบายการพัฒนาท่าเรือแหลมฉบัง ตามที่คณะรัฐมนตรีมีมติอนุมัติโครงการพัฒนาท่าเรือแหลมฉบัง ขั้นที่ 3 เพื่อเพิ่มขีดความสามารถของท่าเรือแหลมฉบังในการรองรับเรือตู้สินค้าระหว่างประเทศ และเป็นการเพิ่มศักยภาพในการให้บริการ การขนส่งสินค้าทางทะเล โดยมีการดำเนินการตามมาตรการในรายงานการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม สุขภาพ อนามัย คุณภาพชีวิตของประชาชนอย่างรุนแรง โครงการก่อสร้างท่าเรือแหลมฉบัง ขั้นที่ 3 (EHIA) ที่กำหนดให้มีการจ่ายค่าชดเชยเยียวยาให้กลุ่มประมงผู้ที่ได้รับผลกระทบจากโครงการต่อเนื่องทั้งหมด 6 ปี โดยปีนี้เป็นปีที่ 4 แล้ว
สำหรับการมอบเงินค่าชดเชยเยียวยาให้กลุ่มประมงเรือเล็ก และกลุ่มผู้เพาะเลี้ยงหอยแมลงภู่ เป็นเงินรวมทั้งสิ้น 181,640,677 บาท กลุ่มประมงเรือเล็กจำนวน 246 ราย ประกอบด้วย 1. กลุ่มประมงเทศบาลตำบลบางละมุง 2. กลุ่มประมงอนุรักษ์บ้านปากคลองบางละมุง 3. กลุ่มประมงบ้านบางละมุง 4. กลุ่มประมงบ้านนาเกลือ5. กลุ่มประมงบ้านแหลมฉบัง รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 103,450,099 บาท กลุ่มผู้เพาะเลี้ยงหอยแมลงภู่ จำนวน 95 ราย ประกอบด้วย ประกอบด้วย 1. กลุ่มประมงบ้านบางละมุง 2. กลุ่มประมงอนุรักษ์บ้านปากคลองบางละมุง
เรือโทยุทธนา เผยอีกว่า ในฐานะผู้แทนการท่าเรือแห่งประเทศไทย ท่าเรือแหลมฉบังขอขอบคุณทุกภาคส่วนที่ร่วมกันพัฒนาท่าเรือแหลมฉบังจนประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ โดยท่าเรือแหลมฉบังมิได้มุ่งเน้นเรื่องการพัฒนาท่าเรือแหลมฉบังเพื่อขับเคลื่อน เศรษฐกิจเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ท่าเรือแหลมฉบัง ยังเล็งเห็นถึงความสำคัญของการอยู่ร่วมกันอย่างยั่งยืน ด้วยความรับผิดชอบ ใส่ใจต่อสังคม สิ่งแวดล้อม และผู้ที่ได้รับผลกระทบจากโครงการพัฒนาท่าเรือแหลมฉบัง ขั้นที่ 3 ที่เปรียบเสมือนคนในครอบครัว ดังคำที่ว่า “การท่าเรืออยู่ได้ ประชาชนก็ต้องอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุขและยั่งยืน”
